Opierniczamy się totalnie. Tomek to nawet planował zmienić uprawianą dyscyplinę sportu i przerzucić się na jeździectwo, tylko zabrał się do tego od d... strony. Bo zamiast zacząć od pójścia do stadniny, to on najpierw sobie ostrogi wyhodował. A potem stwierdził, że jednak niewygodnie i w ogóle całe to jeździectwo to głupi pomysł, no i potem mu zeszło chwilę z likwidacją tych ostróg. Ja korzystałam, że Tomek stacjonarny i też się nie wyrywałam na żadne zawody. Jedynie żeby mi nogi nie zanikły (organ nieużywany zanika), to sobie trochę biegam po przydomowych lasach.
14 sierpnia skusiliśmy się na BnO w ramach pikniku wojskowego w Ossowie. Głównie dlatego, że blisko domu. Tak jakoś o tym biegu było cicho na wszelakich stronach orientacji i nawet obawialiśmy się, że będziemy jedynymi uczestnikami, ale nie. Kiedy zgłosiliśmy się u organizatorów było już zapisanych sześć osób:-)
Biuro zawodów
Spodziewaliśmy się trasy po ossowskich lasach, tak chociaż ze 3 km, a tu nic z tego. Zapomnieliśmy, że przecież tam wokoło poligon i wojsku trochę niezręcznie łamać własne zakazy wstępu:-) Dodatkowo łąka za rzeczką, którą organizatorzy planowali wykorzystać, po opadach deszczu zamieniła się w rozległe bajoro i tym sposobem potencjalny teren zawodów skurczył się jeszcze bardziej. W efekcie trasa "sportowa" - najdłuższa, miała raptem jakieś 1,5 km i prowadziła na teren straży pożarnej, szkoły, skrawka zagajnika i łączki przy mostku. Ja, nie spiesząc się, zrobiłam trasę w 10 minut, a przecież trzeba było przedłużyć sobie tę przyjemność. Ale mądry Polak po szkodzie.
Start!
Ostatni PK
I meta
Tomek jeszcze bardziej zmarnował swój bieg, bo na mecie był już po ośmiu minutach.
Nie biegaliśmy jednocześnie, tylko najpierw ja, a dopiero gdy przybiegłam, Tomek. Oczywiście, że musieliśmy mieć wszystko udokumentowane i zawsze jedna osoba robiła za operatora kamery. I to była zaleta krótkiej trasy:-)
Start Tomka
I ostatni punkt
Warianty niemal identyczne, bo i co tu kombinować...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz